TİP: Saray Rejimi’nin ve Erdoğan’ın bir tür ‘yumuşama’ dönemine gireceği beklentisi yersiz

11-12 Mayıs tarihlerinde İstanbul’da toplanan Türkiye İşçi Partisi (TİP) Parti Meclisi toplantıya ilişkin sonuç bildirgesi yayınlandı. 31 Mart seçimlerinin Türkiye’nin yakın ve orta vadeli geleceğini etkileyecek çok sayıda sonuç yarattığının vurgulandığı bildirgede, “Saray Rejimi’nin ve Erdoğan’ın bir tıp ‘yumuşama’ periyoduna gireceği beklentisi yersizdir ve muhalefeti yönetmek için başvurulan bir oyun kurma niyetinden öteye geçmesi mümkün değildir” denildi

Türkiye İşçi Partisi (TİP) Parti Meclisi, 11-12 Mayıs tarihlerinde İstanbul’da toplandı. Dünya ve Türkiye ölçeğindeki siyasal gelişmelerin değerlendirildiği toplantıya ilişkin bildirge yayınlandı.

31 Mart seçimleri Türkiye’nin yakın ve orta vadeli geleceğini etkileyecek çok sayıda sonuç yarattığının vurgulandığı bildirgede “Bunlar arasında en kıymetlisi ise, Türkiye’nin yapısal krizinin kırılganlık seviyesinin yükselmiş olmasıdır. Türkiye, önümüzdeki dönem boyunca siyasal, iktisadi ve ideolojik boyutlarıyla derinleşen bir yapısal kriz sürecinde olacaktır ve 31 Mart seçimleriyle oluşan tablo bu kriz sürecini dinginleştirmek yerine daha da kırılganlaştırmıştır. Dahası, bu kriz sürecinde mümkün bir kırılmanın hangi gündemlerde olabileceğine dair de önemli ipuçları ortaya çıkmıştır” tabirlerine yer verildi. TİP’in bildirgesinde öne çıkan kısımlar şöyle:

“Saray Rejimi’nin 31 Mart seçimlerinden ağır bir hezimetle çıkmış olmasının birçok sebebi bulunmakla birlikte, gerçek suratı ve şiddetine şu anda ulaşacak olan Şimşek Programı’nın bu kayıpta çok önemli bir yeri olduğu görülmektedir. Esas olarak işçilerin haklarına ve ömürlerine yönelik kapsamlı bir saldırı manasına gelen ve kemer sıkma siyasetleriyle birlikte ülkemiz işçilerini daha da derinleşmiş bir yoksulluk ve işsizlik ortamına sokacağı belli olan Şimşek Programı hem büyük sermayenin hem uluslararası kapitalizmin hem de Saray iktidarının zorunlulukları ve çıkarları gereği yürürlükte tutulacaktır. Şimşek Programının kararlı biçimde uygulanacak olması önümüzdeki periyodun siyasal ve toplumsal gündemlerine dair bilgiler sunmaktadır.

“Bölüşüm şokunun bir bölüşüm hengamesine dönüştürülmesi en çok önemli siyasal görevlerden”

Son yıllarda yaşanan bölüşüm şoku ve bunun yol açtığı toplumsal yıkım telafi edilebilir ve geri döndürülebilir olmaktan çıkarak kalıcılık kazanma eğilimindedir. Fiyatların taban ücret ortalamasına çekilmesi, enflasyon sonucunda alım gücünün düşmesi, emeklilerin hayatını sürdürmekte zorlanacak kadar fakirleşmesi, gençlerin hem eğitim hayatlarının hem ekonomik geleceklerinin tamamen kararması, işgücü dışına düşen ve sosyal yardımlarla yaşayabilen kent ve kır fakirlerinin durumunun hiçbir umut barındırmaması benzeri yıkıcı sonuçların yanı sıra, enflasyonun maliyetinin işçilere yıkılmasıyla birlikte işsizlik probleminin da katlanarak büyümesi gündemdedir. Bu bölüşüm şokunun bir bölüşüm hengamesine dönüştürülmesi en çok önemli siyasal vazifelerdendir.

Saray Rejimi’nin ve Erdoğan’ın bir çeşit ‘yumuşama’ devrine gireceği beklentisi yersizdir ve muhalefeti yönetmek için başvurulan bir oyun kurma niyetinden öteye geçmesi mümkün değildir. Üstelik Şimşek Programı’nın devamını dayatan şartlar iktidarın toplumsal yansıyı denetim edebilmek için daha da otoriterleşmesini gerektirecek ve Şimşek Programı’yla bir uyumsuzluğu bulunmayan düzen muhalefeti de bu otoriter adımlara onay vermeye zorlanacaktır.

“Bu ‘tek adam’ pozisyonunun sarsılma mümkünlüğü 31 Mart seçiminin yeniden çok çok önemli sonuçlarından biri”

Yeni anayasa tartışmalarının da ‘yumuşama’ beklentisi benzeri siyasal karşılığının olmadığı, Anayasa’yı ve AYM kararlarını Can Atalay ve 1 Mayıs örneklerinde olduğu benzeri yok sayan bir iktidarın yeni anayasa yapma ehliyeti olmadığı açıktır. Bu haliyle muhalefet cephesinin de saray rejiminin açmaya çalıştığı Anayasa tartışmalarını meşrulaştırmama görevi önünde durmaktadır.

Erdoğan’ın en çok önemli özelliği, farklı sınıf ve fraksiyonların çıkarlarını devlet nezdinde temsil ve regüle edebilme gücünü elinde toplaması olmuştur. Bu manada ‘tek adam’ yalnızca keyfi siyasal/ideolojik kararlar aldığı için değil, esas olarak sınıfların devletle münasebetinin kendi aracılığından geçmesini mecburî kıldığı için tek adamdır. Bu ‘tek adam’ pozisyonunun sarsılma mümkünlüğü 31 Mart seçiminin tekrar çok çok önemli sonuçlarından biridir. YRP benzeri partilerin yükselişinde de dinci/gerici ajandaya sadakatten çok Erdoğan’ın kimi sınıf ve fraksiyonlar için devlete ulaşma kanalı olma rolünü, en başta Şimşek Programı nedeniyle, yerine getirememesi tesirli olmuştur.

YRP’nin yükselişini salt dinci/gerici ideoloji/kimlik ekseninde manalandırmak kâfi değildir. Elbette, başta Filistin konusunda olmak üzere AKP’nin sergilediği etik-politik tutarsızlıklar YRP tarafından kullanılmış ve sonuç alınmıştır. Ama daha değerlisi, YRP’ye akan oyların arkasında derinleşen ve kalıcılaşmaya başlayan bölüşüm şokunun en çok işçiye, esnaf ve küçük işletmeciye vurması, Şimşek Programıyla büyük sermayenin alenen kollanması, rantiyenin büyümesi ve gösterişçi tüketim, yolsuzluk ve rüşvetin sıradanlaşması benzeri etkenler bulunmaktadır.

CHP’nin birinci parti pozisyonuna gelmesi, devletin ve uluslararası güçlerin de dikkate almak zorunda olacağı bir olgudur ve içinden geçtiğimiz süreçte CHP idaresinin hem devlet hem de uluslararası güçler nezdinde yeni pazarlıklar/thhütler için taban yoklama uğraşlarına şahit olunacaktır. Bu yoklamaların bir diğer manası da bir çeşit Post-Erdoğan dönemi senaryosunun daha önemli bir mümkünlük haline gelmesidir. Sermayenin kazanımlarının korunması ve Şimşek Programı’nın devamlılığı, uluslararası siyasetteki misyon ve rolün sürdürülmesi, Kürt sıkıntısında devlet yönelimine uyumlanma ve işçiler ile sol üzerinde hegemonya tesis edilmesi CHP’nin bu bağlantılardaki tansiyonlu başlıklarını oluşturacaktır.

“CHP, hiç kimsenin tahmin etmediği bir muvaffakiyete imza atmıştır”

CHP, hiç kimsenin tahmin etmediği bir muvaffakiyete imza atmıştır. CHP’nin muvaffakiyetinin arkasında yatan en çok önemli neden, bir çeşit ‘kendiliğinden popülizm’ olarak isimlendirilebilecek, eklektik, geniş halk bölümleri açısından alternatif olacak bir makro ekonomik programa dayanmayan, daha çok sosyal hizmet sunumunu ve alımını sorunsallaştıran pragmatik söylemidir. İmamoğlu ve Yavaş’ın ulusal çapta siyasal figürlere dönüşmesi de CHP’nin halka seslenme kanallarını açmıştır. Ayrıyeten bu seçimde ittifak modelinin kullanılmaması da seçmende olumlu yansıma bulmuştur. Son olarak, Kürt siyaseti ile optimum aranın korunması da bu başarıda hisse sahibi olmuştur. CHP’nin muvaffakiyetinde cumhuriyetçi bir konsolidasyonun yahut laikliğe yönelik bir kararlılığın tesiri olmadığı gibi, seçmenin CHP tercihinde de böylesi bir faal siyasal/ideolojik temsilden çok AKP’den kurtulma isteğinin ivediliği belirleyicidir.

“Saray Rejimi’ne karşı direnişinde Kürt halkı ile dayanışmayı büyütmek ve süreklileştirmek vazgeçilmez bir görev”

DEM Parti, 31 Mart seçimlerinden hem Kürt halkının kazanımlarını koruyacak hem de ülkemizin Saray iktidarı karşısındaki direncini büyütecek bir muvaffakiyetle çıkmıştır. Onca hukuksuzluğa ve adaletsizliğe rağmen DEM Parti ve Kürt halkı Saray baskısına karşı koyabilmeyi, haklarını ve mevzilerini kazanabilmeyi, bu ortada metropollerde AKP adaylarına kaybettirecek tavrı sergilemeyi başarmıştır ve bu muvaffakiyet örgütlü bir halk uğraşının kıymetini ortaya koymuştur. Buna rağmen, seçimin çabucak ertesinde Van’da gerçekleştirilmek istenen irade gaspı teşebbüsü, her ne kadar bu teşebbüs Kürt halkının ve ilerici demokrat kamuoyunun dayanışması ile boşa düşürülmüş olsa da Saray Rejimi’nin kayyum ve baskı siyasetlerine devam etme niyetini göstermiştir. Saray Rejimi’ne karşı direnişinde Kürt halkı ile dayanışmayı büyütmek ve süreklileştirmek vazgeçilmez bir vazifedir.

“TİP ülkemiz personel sınıfının çıkarları ve hakları için mücadele etmeyi ilk sıraya koymuştur”,

Türkiye İşçi Partisi, Saray Rejimi’ne karşı yürütülen ve önümüzdeki devirde birçok başlıkta derinleşerek büyümesi gereken toplumsal muhalefet direncinin kesimi, öncü gücü olmaya devam edecektir. TİP, ülkemizin muhalefet saflarını terk etmeyecek, muhalefetin ortak gücünü büyütecek, lakin kişiliksizleşmeye ve besbelli özelliklerinin silikleşmesine de izin vermeyecektir. TİP, muhalefet safları içerisinde mevcut direnci geriye çeken ve pasifize etmeye çalışan her teşebbüsle mücadeleyi sürdürecektir. Esas olarak da TİP, muhalefet safları içinde uzlaşmaz ve devrimci bir çizginin yalnızca temsilciliğini yapmayıp bu çizginin güçlendirilmesini ve baskın hale getirilmesini hedefleyecektir. Bunu yaparken muhalefetin toplam gücünü zayıflatmak yerine güçlendirmeyi gözetecektir.

Türkiye İşçi Partisi, kurulduğu günden bu yana, ülkemiz personel sınıfının çıkarları ve hakları için mücadele etmeyi ilk sıraya koymuştur ve bundan sonra da bu çizgisini koruyacaktır. Ülkemizin temel sıkıntılarında devrimci bir sınıf çizgisi izlemeyi başaran TİP, cumhuriyet fikrinin savunulmasından laikliğin yok edilmesine, bayanların haklarının budanmasından gençlerin geleceksizliğe mahkum edilmesine, tabiat ve kentlerin talan edilmesinden uluslararası savaş siyasetlerine dahil olunmasına kadar tüm mücadele gündemlerinde emekçi sınıfının çıkarlarını merkeze alan bir devrimci çizgiyi temsil edecek ve bu ayrıksı benzeri duran tüm mücadele gündemlerini ortak bir siyasal yanılgı doğru yönelten ideolojik hegemonya mücadelesinde ısrar edecektir. Şimşek Programı’yla birlikte her geçen gün daha da derinleşen ve işçileri nefes almanın imkansız olduğu bir yoksulluk ve işsizlik cenderesine sokan kriz karşısında mücadele ise TİP’in doğal ve birincil gündemidir. Minimum ücret, geçim derdi, yoksulluk ve işsizlik, adaletsiz vergi nizamı, kamusal/sosyal hizmetlerin tasfiyesi benzeri gündemlerde TİP, net, uzlaşmaz ve tahlil tekliflerini de içeren tezlerini ülke çapında seslendirecek, örgütleyecek ve mücadeleye dönüştürecek, bu tezlerini, kazandığı yerel idarelerde örnek halkçı belediyecilik uygulamaları yaratarak hayata geçirecektir.

TİP, kitleselleşme perspektifi sayesinde hem süratle büyüyerek işçilerin temsilciliğini üstlenmiş hem de bir bütün olarak sosyalist harekete uzun vakittir sahip olmadığı seslenme imkanları sağlamıştır. Kitleselleşme perspektifi kararlılıkla sürdürülerek, büyümenin aynı vakitte örgütlenmeye dönüştürüleceği tedbirlerle TİP işçilerle buluşmaya ve büyümeye devam edecektir. Sosyalist hareketin tarihî problemlerinden biri olan toplumsal mevzi ve aygıtlar yaratamamak, bu nedenle de kalıcı, dengeli ve odaklanmış bir siyasal çizgi izleyememek sorunu da bu sayede çözülebilecektir. Bu açıdan, TİP, önümüzdeki periyotta kitleselleşme perspektifini toplumsallaşma aşamasına bağlayacak; parti yapısı ve işleyişinin kurumsallaşması ile parti örgütlerinin ülke toprağına daha sıkı bağlarla kök salması için kalıcı mevziler kazanmaya odaklanacak ve üye sayısını artırmaya devam ederken örgütlülüğünü güçlendirecektir.”